E Harfi İle Başlayan Osmanlıca Tapu Terimleri Sözlüğü

~~E~~ Harfi ile Başlayan Osmanlıca Tapu Terimleri Sözlüğü

~~E~~

Eb : Baba, ata.

Eben an cedd : Babadan oğla (Ebâ an cedd).

Ebnâ : Oğullar.

Ebnâ-yı ebnâ : Kız ve erkek çocukları ile kız ve erkek torunları ifade eder.

Ebeveyn : Ana, baba.

Ebvâb : Kapılar.

Ekber : Daha (en, pek büyük), vakfiyelerde geçer.

El-yevm : Halen, bugün.

Emâkin : Mahaller, mekanlar, mevkiler, yerler.

Emlak-i sirfe : Yeri ve üzerinde binalar ve ağaçları mülk olan taşınmaz mallar demektir.

Emvali menkule : Taşınır mallar, taşınabilir mallar demektir.

Endaze : 0, 65 m.

Esbâb : Sebepler.

Esâm i: İsimler.

Eşcâr : Ağaçlar.

Eşcâr-ı müsmire : Meyveli Ağaçlar.

Eşcâr-ı gayr-i müsmire : Meyvesiz ağaçlar.

Eş :Onun.

Eşhâs : Şahıslar.

Erba'a : Dört.

Erbâb : Sahipler, malikler.

Etrâf-ı erba'ası : Dört tarafı.

Evkâf : Vakıflar.

Evkâf-ı Hümâyûn : Padişahların ve padişahlara mensup olanların vakıfları.

Evlâd-ı sulbiyye : Vakıfta bir kimsenin çocuklarını anlatan terimdir. Bir adamın torunları onun  evlâd-ı sulbiyyesidir.

Evlâd-ı ümm : Ölenin ana bir oğlan ve kız kardeşleri.

Evrâk-ı müsbite : Tapu sicilini tamamlayan belgeler.

Evlâd-ı inâs : Kız çocukları (vakfiyelerde geçer).

Evlâd-ı yol : Çoluk çocuk (vakfiyelerde).