İ Harfi İle Başlayan Osmanlıca Tapu Terimleri Sözlüğü

~~İ~~ Harfi ile Başlayan Osmanlıca Tapu Terimleri Sözlüğü

~~İ~~

İbn : Oğul, erkek çocuk.

İbniyye : Ölenin oğlunun kızı veya oğlunun oğlunun kızıdır.

İbnân : İki çocuk.

Îcâr : Kiraya verme.

İcâre : Kira, gelir.

İfrâz : Parçalara ayırma.

İhyâ : Diriltme, canlandırma, tazelik verme.

İhyâen : (Ham arazinin) ıslahıyle iktisap.

İhyâ-yı mevât : İşlenmemiş toprağı ekime elverişli bir hale getirme, işleme.

İntikâl : Geçirim; geçme, bir mal üzerindeki tasarruf hakkının yasa ile belli kesimlere geçmesi.

İntifâ : Yararlanma, kullanma.

İrs : Veraset, soya çekim.